به گزارش ورزش سسی، یکی از مشکلات اساسی، بحث حضور بانوان در استادیوم است. با توجه به اطلاعیه AFC و اجبار باشگاهها، تا حدودی این مشکل حل شده و جایگاه مشخص و جاده مخصوص افتتاح شده است، اما هنوز مشکلات جزئی وجود دارد که نیاز به رفع دارد.
جاده طولانی و طاقتفرسا برای آقایان نیز از دیگر چالشهاست. پیر و جوان، سالم و ویلچری، مجبور هستند تا ۳۰ دقیقه پیادهروی کنند تا به ورزشگاه برسند. این موضوع به ویژه برای افرادی که با مشکلات جسمی مواجه هستند، بسیار دشوار است.
از ظاهر قدیمی ورزشگاه که بگذریم و به داخل استادیوم نگاه کنیم، متوجه میشویم که هیچ سرویس بهداشتی در محوطه بیرونی وجود ندارد. تنها در صورتی که از گیت استادیوم عبور کنید، میتوانید به سرویسهای بهداشتی دسترسی پیدا کنید و اگر بعد از جستوجو زیاد، موفق به پیدا کردن یک سرویس بهداشتی خلوت شوید، باید به بهداشت و نامناسب بودن این سرویسها اشاره کنیم.
معضل آب خوردن نیز در این استادیوم به وضوح حس میشود. تنها ۲ یا ۳ آبخوری برای ۱۰۰ هزار طرفدار وجود دارد و آب معدنی طبق دستور یگان ویژه ممنوع است. اما آب معدنیهای کوچک که در داخل استادیوم به فروش میرسند ممنوع نیست شاید برای اینکه قیمت این آب معدنی ها را میتوان با گرم طلا مقایسه کرد.
از مشکلات اساسی برای هواداران که عبور کنیم، به زمین چمن نامناسب میرسیم. سرمربیان مختلفی از جان توشاک تا اسکوچیچ به این موضوع اذعان داشتهاند که مشکل چمن بسیار زیاد است و این امر باعث میشود تیم نتواند نتایج خوبی بگیرد. شاید اصلا به همین دلیل باشد که تراکتور در سالهای اخیر نتایج ضعیفی در خانه داشته است، در حالی که اکثر بازیهای بیرون از خانه را با برد پشت سر گذاشته است.
با این حال، استادیوم با چنین مشکلاتی، همچنان چشم به جیب هواداران دارد. قیمت بلیط ۱۵۰ هزار تومانی برای یک اکیپ ۶ نفره تقریباً ۱ میلیون تومان هزینه دارد. البته طبق گفته باشگاه تراکتور این قیمت گذاری از سمت فدراسیون است و باشگاه هیچ نیازی به این پول ندارد اما بسیاری از طرفداران از شهرستانهای اطراف راهی استادیوم میشوند و اگر برای اولین بار به ورزشگاه بیایند، معمولاً پول نقد همراه خود نمیآورند و به باجه بلیط فروشی مراجعه میکنند. اما مسئول باجه اعلام میکند که کارتخوان ندارند و در این شرایط، هیچ دستگاه عابر بانکی در کل استادیوم وجود ندارد.
این در حالی است که طبق گفته یکی از منابع در باجههای بلیط فروشی، باشگاه به آنها کارتخوان داده است، اما مسئول بلیط فروشی تحت عنوان اینکه تخمه فروش ها افراد نیازمندی هستند ، اجازه استفاده از کارتخوانها را نمیدهد تا شاید تخمه فروش ها هم صاحب درامد شوند و این موضوع باعث میشود که هواداران مجبور شوند در استادیوم پول خریداری کنند چرا که برای دریافت پول نقد از افراد بوفه باید ۱۰ الی ۲۰ هزار تومن هزینه اضافی پرداخت کنند .
تیمهای فوتبال در دنیا هرکاری میکنند تا هواداران را به استادیوم بیاورند، از امکانات تفریحی استادیوم تا رایگان کردن بسیاری از امکانات. اما حال اینکه تیم تراکتور به خاطر هویت و اصالت خود از این پتانسیل برخوردار است، مسئولان قدر تیتیها را نمیدانند.
در نهایت، هواداران تراکتور با وجود تمام این مشکلات، همچنان به حمایت از تیم خود ادامه میدهند و انتظار دارند که مسئولان مربوطه به این مشکلات رسیدگی کنند تا تجربه بهتری برای تماشاگران فراهم شود. صدای هواداران باید شنیده شود و به امید روزی که استادیوم یادگار امام تبریز به مکانی مناسب و دلپذیر برای همه تبدیل شود.
با این همه مشکلاتی که در استادیوم یادگار امام وجود دارد نرخ بلیط آن با ورزشگاه هایی چون نصف جهان، شهدای فولاد خوزستان و… رقابت می کند که قطعاً امکانات استادیوم های مذکور قابل مقایسه با استادیوم یادگار تبریز نیست!
نویسنده: علیرضا غریب نژاد
