به گزارش ورزش سسی، امروز برای هواداران تراکتور تنها یک تاریخ تقویمی نیست؛ امروز، سالروز تولد مردی است که خاطرهاش با غرور، اشک و عشق در تار و پود فوتبال آذربایجان تنیده شده است — تونی اولیویرا، سرمربی محبوب و فراموشنشدنی تراکتور که حالا پا به ۸۰ سالگی گذاشته است.
مردی از سرزمین پرتغال، که آمده بود تا مربیگری کند، اما ماند تا عاشق شود و عاشق بماند. تونی با آن فریادهای جانسوزش کنار خط، با آغوشهای پر از امیدش در روزهای سخت، و با اشکهایی که بیواسطه با مردم ریخت، برای همیشه قلب یک ملت را تسخیر کرد.
او نه فقط سرمربی اولین قهرمانی تاریخ تراکتور در جام حذفی بود، بلکه نماد نسلی شد که فوتبال را نه به عنوان بازی، بلکه به عنوان هویت، غرور و عشق سرخ میشناسد.
و چه کسی میتواند «جمعه سیاه» را فراموش کند؟ روزی که در یادگار امام، اشکهای هزاران پرشور بر چمن ریخت و صدای فریاد تونی، به سکوتی تلخ پیوند خورد. او در آن روز، تنها یک مربی نبود؛ او یک تراکتوری بود، درست مانند مردمی که کنارشان ایستاده بود.
۸۰ ساله شد، اما در دل هوادارانش، همان مرد پرشور و پرانرژی کنار خط باقی مانده است — مردی که روزی گفت:
“من تونی اولیویرا هستم، و تراکتور برای همیشه در قلب من خواهد ماند.”
