به گزارش ورزش سسی، تیم ملی پس از تساوی در وقت قانونی، در ضربات پنالتی مغلوب شد. یکی از نقاط عطف دیدار، پنالتی از دست‌رفته میلاد محمدی بود؛ ضربه‌ای که کارشناسان آن را «ساده‌انگارانه» و «قابل پیشگیری» توصیف کرده‌اند و می‌توانست نتیجه نهایی را تغییر دهد.
با وجود تأثیر مستقیم این اشتباه، رسانه‌های پایتخت‌محور واکنش چشمگیری نشان ندادند؛ سکوتی که برای بسیاری از هواداران فوتبال، به‌ویژه طرفداران تراکتور، نشانه‌ای آشکار از تداوم نگاه گزینشی رسانه‌ها است. منتقدان می‌پرسند:
اگر این اشتباه از سوی یکی از بازیکنان تراکتور رخ داده بود، آیا باز هم چنین نرم و بی‌صدا از کنار آن عبور می‌شد؟
این پرسش زمانی جدی‌تر می‌شود که بدانیم در سال‌های اخیر، کوچک‌ترین لغزش بازیکنان تراکتور ـ از جمله علیرضا بیرانوند و شجاع خلیل‌زاده ـ با موجی از انتقادات گسترده و حتی تخریب رسانه‌ای همراه بوده است. در حالی که همین بیرانوند در همین تورنمنت العین دو پنالتی را مهار کرد؛ عملکردی که به دلیل لباس تراکتور پوشیدن، در بسیاری از گزارش‌ها و تحلیل‌ها عملاً نادیده گرفته شد.
رویداد اخیر بار دیگر نشان داد که عدالت رسانه‌ای هنوز در فوتبال ایران فاصله زیادی تا تحقق دارد. انتظار افکار عمومی ساده است:
نقد برابر، تحلیل بی‌طرفانه و پرهیز از رنگی‌نویسی؛ چرا که تیم ملی متعلق به همه فوتبال ایران است و سنجش عملکرد بازیکنان باید بدون توجه به وابستگی باشگاهی آنان انجام شود.
