به گزارش ورزش سسی، عادل فردوسیپور در تازهترین قسمت از برنامه «فوتبال ۳۶۰» با اشاره به بیانیه باشگاه تراکتور پیرامون حواشی دیدار این تیم مقابل پرسپولیس، اعلام کرد محتوای این بیانیه با واقعیت تطابق ندارد. وی در ادامه مدعی شد که کریم باقری در فصل بیستوچهارم و در جریان دیدار تراکتور و پرسپولیس در تهران، زمانی که از سوی هواداران پرسپولیس به مادر علیرضا بیرانوند و شجاع خلیلزاده توهین میشد، وارد زمین شده و تلاش کرده است مانع ادامه این رفتارها شود.
با این حال، این بخش از اظهارات فردوسیپور با واکنشهای گستردهای مواجه شد؛ واکنشهایی که بیش از هر چیز به سکوتهای رسانهای گذشته بازمیگردد. منتقدان میپرسند چرا در سال ۱۳۸۹، زمانی که کریم باقری و علی دایی در تبریز با تشویق و حمایت کمنظیر هواداران تراکتور روبهرو شدند، در بازی برگشت همان فصل در تهران و همزمان با سر دادن شعارها و توهینهای گسترده علیه مردم آذربایجان، نه اقدامی بازدارنده صورت گرفت و نه صدای اعتراضی از سوی چهرههای شاخص فوتبال و رسانه شنیده شد.
این پرسشها تنها به آن فصل محدود نمیشود. در سالهای اخیر نیز بارها در دیدارهای برگزارشده در تهران، شعارهای قومیتی علیه مردم آذربایجان گزارش شده است؛ با این حال، واکنش رسانهای متناسب و همسطحی نسبت به این اتفاقات شکل نگرفته و این سکوت، از نگاه هواداران تراکتور، با حساسیتهای انتخابی برخی برنامهها و مجریان رسانهای در تضاد آشکار قرار دارد.
در همین راستا، منتقدان بر این باورند که اظهارات اخیر عادل فردوسیپور نیز در امتداد همان رویکرد یکسویه ارزیابی میشود؛ رویکردی که به اعتقاد آنان، عدالت رسانهای را مخدوش کرده و قضاوتها را صرفاً از یک زاویه خاص به افکار عمومی ارائه میدهد. به زعم این گروه، چنین عملکردی بار دیگر ادعاهای محمدرضا زنوزی مطلق، مالک باشگاه تراکتور، درباره ناعادلانه بودن فضای رسانهای فوتبال ایران را تقویت میکند؛ فضایی که برخلاف عنوان «عادل»، توازن و انصاف لازم را در بازتاب رویدادها رعایت نمیکند.
در نهایت، آنچه بیش از پیش برجسته میشود، مطالبه جدی هواداران فوتبال برای برخوردی یکسان و بدون تبعیض با تمامی مصادیق توهین و بیاخلاقی، فارغ از نام تیمها، شهرها و چهرههاست؛ مطالبهای که تحقق آن میتواند معیار واقعی سنجش عدالت در رسانههای ورزشی کشور باشد.
